Op deze pagina staan verhalen en gebeurtenissen gepubliceerd door het personeel van onze Solens Barn vierpotige kinderen. De verhalen zijn niet door ons geschreven. De meeste zullen komen uit de vindingrijke pen van het nieuwe personeel. Deze pagina is hun inspiratie en bijdrage.
9 juli Ian & Trevor
Vandaag toch weer wat spannends.. We mochten mee naar het speelterein van de wolven. We konden na 2 weken weer eens op het terras. Stonden daar allemaal van die stalen buizen van die bouwvakkers.. Het personeel ging onder de boom zitten en lieten het poortje open staan. Huh.. dat is raar.. We gingen op avontuur. Raar spul zeg dat groene met die sprietjes.. Dat hadden we altijd alleen in een potje op tafel staan. Maar nu kon ik er op staan. Was een beetje nat..maar wel lekker zacht. Het was heel spannend en 1 x wist ik de weg niet meer terug naar onze veilige haven. Dus raakte ik een beetje in paniek. Gelukkig kwam het vrouwtje me redden. Ondertussen zijn we het hele middenveld al rond geweest onder toezicht van 4 paar ogen. Ook een ander stukje tuin ontdekt maar ik geloof dat dat niet de bedoeling was.. Ik geloof dat we nu weer naar binnen moeten.. iets over even genoeg en we gaan wat doen.. stom zeg begon het net leuk te vinden.. Dikke knorren Ian en een kopstoot van Trevor.
1 juli 2016 Ian
Poeh he.. Nou we zijn er weer. Dat spul was sterk ! Roze olifanten gezien en kabouters. Maar na een nachtje goed rusten voel ik me weer helemaal het ventje. Was nog wel ff schrikken gisteravond om een uur of half 7. Schrok me de krampen. Helaas letterlijk. Mijn hele nek deed raar. Ik vloog van tafel en wilde ergens heen maar waar. Toen werd ik opgepakt en tegen het vrouwtje aan gedrukt. Langzaam ontspande ik weer. Ondertussen was de baas druk aan het bellen. Dierenarts enzo. Maar ik was er wel weer. Ben even relaxed op de tegelvloer gaan liggen om bij te komen. De dierenarts assistente kon er ook niet zoveel mee omdat ik weer normaal deed.
Later heeft het vrouwtje overleg gehad met een hele lieve mevrouw Joselyne. Die had het vermoeden dat het een reactie was op de ketamine was wat in mijn prikje zat. Kreeg ik ook nog een termometer in me gat.. Het is toch alleen een uitgang en geen ingang..grom Gisteravond werd dat vermoeden ook bevestigd door haar baas die dierendokter is. Maar ik doe het weer. Zo eerst is kijken of ik mijn buik weer kan vullen. Dikke knorren van Ian
30 juni 2016 Ian & Trevor
Nou wat ons nou is overkomen.. ? Gisteravond komt die blauwe box de kamer in. Leuk spelen !! So far, so good. Vrouwtje gaf ons nog hapje eten voor het slapen gaan. Mjom mjom. Wordt ik vannacht wakker. Hongerrr dus ik op zoek naar mijn brokken.. niets.. Schotel leeg…miauwwwwww ik heb honger. Wordt is wakkerrrr. Was al 5 uur dus ze mochten er best wel even voor zorgen dat ik wat te eten krijg.
Nou niks noppes nada. Werd genegeerd.. Belachelijk.. prr prr miauwwwwww prrrrrrr prrrrr schiet is op. Nou ja. Rond een uur of 9 worden we in die bak gestopt, leuk een stukje rijden. Na 2 min. stonden we weer stil.
Komen we bij 2 leuke dames binnen. Gezellig.
Daarna ben ik een stukje kwijt. We werden in een kooi gestopt en later een prikje.. we hebben ff geslapen. Worden we door een vreemde dame weer in die bak gestopt. Horen we het vrouwtje ineens weer praten. Naar huis..
Nou wat er gebeurd is weten we eigenlijk niet.
Was een beetje nattigheid van achter. Dat heb ik weer schoongemaakt. Ondertussen hapje gegeten, mijn mond gespoeld, over het aanrecht gelopen. Naar de bak geweest. Nou eigenlijk gewoon weer als anders..
Vrouwtje heeft het over een castratie en dat onze mannelijkheid is afgenomen..
Nou ik ben gewoon Trevor…
Mijn broer was nog beetje suffig.. had het over roze olifanten. Die heb ik niet gezien.
